ابزارهای مالی نوین به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهند که به بهترین نحو ریسک پورتفولیو خود را مدیریت کرده و در بازار نزولی و صعودی سود کسب کنند. اختیار معامله یکی از این ابزارهای نوین است که به خریدار خود این حق (نه الزام) را می‌دهد که مقدار مشخصی از یک دارایی پایه (Underlying Asset) را در تاریخی معین و با قیمتی معین خریداری کرده یا بفروشد. قراردادهای اختیار معامله از نظر زمان اعمال به سه نوع آمریکایی، اروپایی و برمودایی تقسیم می‌شوند.

اختیار معامله آمریکایی:

اختیار معامله آمریکایی (American Option)، قراردادی است که می‌تواند در هر زمانی بین تاریخ خرید و تاریخ انقضا اعمال شود. به عنوان مثال فرض کنید که در تاریخ یکم فروردین‌ماه یک قرارداد اختیار فروش آمریکایی را که موعد سررسید آن 31 شهریور است خریده‌اید. به موجب این قرارداد شما می‌توانید در هر زمان از یکم فروردین‌ تا 31 شهریور این قرارداد را اعمال کرده و از اختیار فروش خود بهره ببرید. این نوع از اختیارهای معامله به سبب ویژگی خود، از قیمت (Premium) بالاتری نسبت به مدل اروپایی و برمودایی برخوردارند.

اختیار معامله اروپایی:

اختیار معامله اروپایی (European Option)، قراردادی است که تنها در زمان سررسید قابلیت اعمال دارد. به عنوان مثال فرض کنید که در تاریخ یکم خرداد‌ماه یک قرارداد اختیار خرید اروپایی را که موعد سررسید آن 30 آذر است خریده‌اید. به موجب این قرارداد شما تنها می‌توانید در زمان سررسید قرارداد (30 آذر) قرارداد را اعمال کرده و از اختیار خرید خود منفعت کسب کنید. تمامی اختیارهای معامله فعلی موجود در بازار سرمایه ایران از نوع اروپایی است.

اختیار معامله برمودایی:

اختیار معامله برمودا یا برمودایی (Bermudan Option)، شکلی محدود از نوع آمریکایی اختیار معامله است. بدین صورت که این قرارداد در تاریخ‌های خاصی از زمان خرید تا سررسید (معمولا به صورت ماهانه) قابلیت اعمال دارند. برای مثال فرض کنید که در تاریخ یکم تیرماه یک قرارداد اختیار فروش برمودایی با موعد سررسید 30 شهریورماه را خریده‌اید. این قرارداد می‌تواند بدین صورت باشد که در تاریخ‌های 31 تیر، 31 مرداد و 31 شهریور قابلیت اعمال داشته باشد. . این نوع از اختیارهای معامله به سبب ویژگی خود، از قیمت (Premium) پایین‌تری نسبت به مدل آمریکایی برخوردارند.